بسم الله الرحمن الرحیم

‍ ‍ ‍‏
در روز هفتم محرم، عمربن سعد به دستور عبیدالله بن زیاد (لعنت الله علیهم) عمرو بن حجاج را با پانصد سوار در كنار شريعه فرات مستقر كرد و ‏مانع دسترسی امام حسين (علیه السلام) و يارانش به آب شدند و اين رفتار غير انسانی سه روز ‏قبل از شهادت حضرت صورت گرفت. در اين هنگام مردی به نام عبدالله بن حصين ازدی كه ‏از قبيله بجيله بود فرياد برداشت كه ای حسين! ديگر رنگ آب را ‏نخواهی ديد! به خدا سوگند كه قطره‌ای از آن را نخواهی آشاميد تا از عطش جان‌ دهی!‏

امام حسين (علیه السلام) فرمود: خدايا! او را از تشنگی بكش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار ‏مده! حميد بن مسلم مي‌گويد به خدا سوگند كه پس ‌از  این گفتگو به ديدار او رفتم درحالی‌که بيمار بود، قسم به آن خدايی كه جز او پروردگاری نيست، ديدم كه عبدالله بن ‏حصين آن‌قدر آب می‌آشاميد تا شكمش بالا آمد! و باز فرياد می‌زد #العطش! باز آب می خورد ‏تا شكمش آماس می‌كرد ولی #سيراب نمی‌شد و چنين بود تا جان داد.

"الا لعنت الله علی قوم الظالمین

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: